Στην αρχαιότητα η Σάμος και η Ικαρία ήταν γνωστές για τη παραγωγή ελαιόλαδου. Η Αττική ήταν όχι μόνο αυτάρκης αλλά και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ελαιόλαδου στον αρχαίο κόσμο. Οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο ως βασική τροφή αλλά και ως φάρμακο για τη περιποίηση του σώματος και των μαλλιών. Οι αθλητές άλειφαν με ελαιόλαδο το σώμα τους πριν κατέβουν στο στίβο και την παλαίστρα.
Το καλύτερο ελαιόλαδο λαμβάνονταν από πράσινες ελιές και αποθηκεύονταν σε πήλινα δοχεία, μέθοδος που συνεχιζόταν στην Ελλάδα μέχρι και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα η Ελλάδα είναι η τρίτη ελαιοπαραγωγός χώρα στο κόσμο μετά την Ισπανία και την Ιταλία.
Οι διατροφικές και ιαματικές ιδιότητες του λαδιού αναγνωρίζονται πλέον παντού στον κόσμο και η καλλιέργεια της ελιάς είναι πλέον διαδεδομένη σ΄ ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου αλλά και στις Η.Π.Α., τη Χιλή, την Αυστραλία. Ακόμη και η Ινδία και η Κίνα κάνουν προσπάθειες να καλλιεργήσουν την ελιά στις περιοχές που το μικροκλίμα και η μορφολογία του εδάφους αντιστοιχούν στα μεσογειακά χαρακτηριστικά. Τα αποτελέσματα όμως δεν είναι εντυπωσιακά...