Τα λίοδεντρα που καλλιεργούμε είναι ποικιλίας Πηλίου, ή «Αμφίσης», όπως είναι ευρέως γνωστή. Ο καρπός τους ειναι στρογγυλός, σαρκώδης, τραγανός και πολύ νόστιμος. Η εξαιρετική γεύση τους οφείλεται κυρίως στην ημιορεινή και ορεινή τοποθεσία των ελαιώνων μας που είναι βραχώδεις και δεν ποτίζονται.
Είναι πια αποδεδειγμένο ότι η υπερβολική άρδευση αποδίδει ελιές μεγαλύτερες σε μέγεθος μεν, οι οποίες όμως υστερούν σε περιεκτικότητα πολύτιμων συστατικών. Η βρώσιμη ελιά συλλέγεται με το χέρι. Σε πρώτο στάδιο περισυλλέγονται οι πράσινες («αγγουράκια») και σε δεύτερο στάδιο οι λεγόμενες «γαλανές».
Η μεγαλύτερη ποσότητα των πράσινων ελιών διατηρείται ολόκληρη σε άλμη και χυμό λεμονιού γιά να διατηρούν το πράσινο χρώμα τους και να παραμένουν τραγανές. Οι «τσακιστές» ελιές παράγονται σε μικρή ποσότητα, ανάλογα με τη ζήτηση. «Τσακίζονται» όταν είναι ακόμα πράσινες, φρέσκιες και τοποθετούνται στο ίδιο παραπάνω μείγμα. Το ίδιο ισχύει και για τις γαλανές ελιές, εκτός από μία μικρή ποσότητα που χαράζονται για να γίνουν «ξυδάτες».